แล้วมันก็ผ่านไป :: When time passes

หลังจากเริ่มสำนึกว่าจะสอบแล้วสักอาทิตย์ ก็เริ่มเครียดนิดนึง
กลัวสอบไม่ผ่านอ่ะ ทั้งๆ ที่เวลาคนอื่นสอบ เราก็พูดว่าไงก็ผ่าน
แต่พอถึงตาตัวเอง มันก็แอบบอกแบบนั้น แต่ใจนึงก็กลัว
กังวลมากหน่อยก็วันสองวันก่อนสอบ กลัวตอบคำถามได้แย่ที่สุด

น่าจะเป็นเพราะเรารู้ว่าไอ้ที่เขียนไปยังไม่ดีพอเท่าไหร่
แถมพวกความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับ speech ก็ยังไม่ค่อยมีมากกว่าเดิม
ถ้าถามไอ้ตรงงานที่ทำเนี่ย ก็โอเคแหละ แต่ถ้าพวก paper review
หรือเกี่ยว speech เบื้องต้นนี่ ตายแน่

ก่อนสอบตื่นให้สายๆ ซะจะได้ไม่ต้องกระวนกระวายรอมาก
ว่าจะอ่านทวนอีกรอบ แต่ขี้เกียจตามเคย ก่อนเริ่มสอบก็พยาม
ระงับใจ คิดว่ายังไงเค้าก็มาสอบให้เราผ่าน ไม่ใช่มาเพื่อทำให้เราตก
คิดถึงตอนเราเป็นอาจารย์ ยังไงก็อยากให้เด็กผ่านมากกว่าตก
เพราะงั้นเค้าก็คงคิดเหมือนเรา คิดแบบนี้แล้วก็สบายใจ
นั่งรถสอบไปถึงบ่ายสอง

เริ่มสอบแบบไม่ซีเรียส หน้าตากรรมการใจดี โล่งไปนิดนึง
มาแบบชวนคุยมากกว่า แต่พอเริ่มถามตายจริงๆ อ่ะ เจอจนได้ phoneme คืออะไร แป่ว
ไม่ได้อ่านเลย ลืมไปหมดแล้วด้วย แถไปก็ไม่สำเร็จ จนมุม
คำถามอื่นๆ พวกบทแรกๆ เนี่ย ตอบไม่ค่อยได้เลย
แต่ยังดีว่าคำถามหลังๆ เกี่ยวกับงานเราเองค่อยตอบได้หน่อย
ตอบคำถามหลังๆ ยังประทับใจตัวเองเลยว่า เออตอบไปได้ไงฟะ
ยังไม่เคยคิดถึงคำถามแบบนี้มาก่อน ไม่ได้เตรียมว่าจะตอบยังไง
แต่พอตอบไปแล้วก็เออ แหม วุ้ย ตอบเข้าท่า ชมตัวเองก็เป็นวุ้ย

โดยรวมแล้วไม่ค่อยพอใจกับการสอบเท่าไหร่ เพราะช่วงแรกตอบไม่ได้อ่ะ
ส่วนงานเขียนก็อยู่แล้วอะนะ โดนเขียนเพิ่มส่วน conclusion คงจะหลายบท
ที่เหลือก็คงไม่หนักหนาเท่าส่วนนี้ จะเขียนทันมะเนี่ย กรรมการบอกว่า
อาทิตย์เดียวน่าจะเสร็จ จึ๋ยๆๆ ไอ้ที่เขียนส่งนั้นยังตั้งนานสองนาน
ถ้าไฟไม่ลน ก็คงไม่ได้ส่งสักทีแน่ๆ อันนี้ต้องเอาไฟอยากกลับบ้านมาลน

แต่มันไม่มีอาการแบบคนอื่นว่าอ่ะ แบบว่าพอเค้าบอกจับมือยินดี
มันจะดีใจมาก มันเฉยๆ เพราะรู้ล่ะว่ามันต้องออกมาแบบนี้
แต่ว่าจะแก้มากหรือน้อยเท่านั้นเอง ระหว่างสอบก็แค่อยากให้มันเสร็จๆ สักที
พอเสร็จ เราก็เออ มันก็เท่านี้อ่ะ จบละ แต่ยังต้องแก้ส่งกันต่อไป ถึงจะเสร็จสมบูรณ์
มันไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายเลย แค่รู้สึกว่าต่อไปจะได้เล่นเน็ตให้หนำใจ
แต่ยังไม่ค่อยอยากทำอะไรเลย นอกจากเล่นเน็ตเหมือนเดิม
ชีวิตก็ต่างจากเดิมนิดหน่อย แค่ไม่ต้องกังวลเรื่องเรียนเท่าไหร่
ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยกับคำว่า Doctor แค่เหมือนทำงานชิ้นนึงผ่านไป

บ่นๆๆๆ แล้วก็ไปนอนอืดเล่นเน็ตบนเตียงต่อดีกว่า